Muzikaal heeft Claude Debussy een zeer illustratieve compositie  geschreven op een verhaal ‘La Boîte à Joujoux’ van André Hellé. Er klinkt een soldatenliedje maar je hoort ook legers botsen en de kogels vliegen in het rond, je voelt de grollen van een harlekijn en op de wals kan de pop niet meer stoppen met dansen.

Het verhaal ‘La Boîte à Joujoux’ begint met een olifant maar was het niet Camille Saint-Saens die de bekendste olifantenmelodie schreef, ‘l’Éléphant’ uit de Carnaval des Animaux? Igor Stravinsky componeerde ‘De Geschiedenis van de Soldaat’. George Bizet zette een poppenliedje op muziek voor 4 handen aan de piano, ‘Berceuse - La Poupée’. Heitor Villa-Lobos liet zich inspireren door een tuimelend harlekijntje in ‘O Polichinelo’. Een deeltje uit ‘Petite Suite’ van Arthur Honegger klinkt ook. Korte citaten over rozen worden verteld tijdens muziek van Erik Satie, ‘Petite Ouverture à danser’ en ‘Gnossienne nr 2’ en Oscar Wilde* schreef een droevig verhaal over ‘The NIghtingale and he Rose’, dat zo wondermooi past op de Mazurka opus 17 nr 4 van Frédéric Chopin. En zo ontstond deze voorstelling.

Veel luister en kijk plezier voor 6 tot 86 jarigen wensen Arjan en Martine op de klarinetten, Saskia met de pennen, potloden en penselen en Marja vanachter de piano's jullie allen toe.


La Boîte à Joujoux van Debussy is geschreven voor piano solo. Het arrangement voor piano, twee klarinetten en percussie van deze muziek is gemaakt door de musici.

Samenstelling composities en verhalen door Marja Bon. Vertaling van Oscar Wilde is gemaakt door Marie Roelofsen.


Marja Bon                   piano, mini piano en percussie

Arjan Woudenberg       klarinet, basklarinet en percussie

Martine Belderok         klarinet en percussie

Saskia Masselink         alle beelden zonder geluid

Het beeldverhaal verbeeldt :


De Boîte à Joujoux - Speelgoeddoos, herbergt niet alleen bijzondere  instrumentjes zoals houten blokken, fietsbellen, ijscoupes, knikkers en bloempotten, maar ook melodieën van 7 componisten en verhalen van 2 schrijvers, waarin verschillende personages een rol spelen, zoals een Olifant, een Nachtegaal, een Rode Roos en drie speelgoedfiguren: Pop, Soldaat en Polichinelle (Harlekijn). Overdag is de speelgoeddoos dicht, maar 's nachts gaat het deksel omhoog en dan . . . . .

 

Eerste Tableau:

... opent de doos en het eerste speeltje dat verschijnt, is de olifant: de basklarinet speelt 'l'Éléphant' van Saint-Saens.

Een soldaat komt tot leven tijdens ‘l'Histoire du Soldat’ van Stravinsky. Nu ontvouwt zich een muzikaal spel rond een dansende Pop die niet kan kiezen tussen Harlekijn en Soldaat. De bloem die ze laat vallen wordt door Soldaat gevonden en gekoesterd, met muziek van Satie. Het hartje van Soldaat klopt heftig en zijn liefdesverdriet is groot als Pop achter Harlekijn aan danst.

 

Tweede Tableau:

Je hoort dreiging...de luchten zijn grijs...het dondert. Eerst tuimelen Soldaat en Harlekijn over elkaar maar het gevecht wordt serieus: Ieder van hen haalt zijn leger erbij. Een strijd ontstaat en kogels vliegen in het rond. Soldaat blijft gewond achter op het kale slagveld. 

Zijn gedachte kunnen we langs een fijne lijn volgen, hij droomt van een nachtegaal die een rode roos zoekt, met muziek van Chopin). Wie weet is het door deze droom dat zijn hartje blijft kloppen. Pop vindt het gewonde soldaatje en verzorgt hem liefdevol. Als hij zijn ogen opent, klopt ook haar hartje onstuimig.


Derde Tableau:

Pop en Soldaat hebben elkaar gevonden en 20 jaar later in een zomerse omgeving zijn ze gelukkig met hun schaapjes, gansjes en kindjes.

Tijdens de muziek van Honegger worden zelfs hun klarinetten een eenheid. Soldaat wil Pop wel 1000 bloemen geven maar er is er maar één héél belangrijk, vertelt Kleine Prins bij muziek van Satie.

 

Vierde Tableau: 

Als Debussy zijn muziek van de dageraad inzet moeten alle speelgoedfiguren gauw weer terug in de speelgoeddoos. 

En net op tijd sluiten de musici en de tekenares de Boîte à Joujoux.


  1. *Oscar Wilde, citaat uit ‘The nightingale and the rose” van Oscar Wilde

vertaald door Marie Roelofsen.





Een muzikaal beeldverhaal :

foto Marc de Haan